Hoe snel kom je van diarree af

Wat een sh*t weken kan ik hebben. 

Eigenlijk zijn mijn werk dagen allemaal (vol) sh*t.

Want ik praat de hele dag over iemands ontlasting. Hoe het eruit ziet, ruikt, weg veegt en welke krampen, pijntjes erbij horen.

Voor mij is het de normaalste zaak van de wereld en dus ook mijn dagelijkse kost.

Maar als ik er dan begin van de ochtend even bij stil sta, dan moet ik er wel erg om lachen.

Ik bekijk altijd even welke klachten ik die dag krijg: diarree, diarree, obstipatie, histamine overschot, diarree.

Nou dat wordt weer een leuke sh*t dag.☺️

Je kan je dan wel voorstellen dat ik in mijn vrije tijd echt geen zin heb om over mijn werk te praten of mensen adviezen te geven.

Als vrienden / familie last hebben van hun buik / ontlasting, dan zie ik het aan vanaf de zijlijn en denk ik ‘als ze mij nodig hebben ze weten mij te vinden’. Ze weten immers wat ik doe. Dus nee, ik voel mij niet geroepen om ze te helpen. Want wie niet geholpen wilt worden, is toch trekken aan een dood paard 😅

En even tussen jou en mij, familie en vrienden zijn mijn ergste klanten, 🙈, ze willen voor een dubbeltje op de eerste rij zitten en doen helemaal niet wat ik zeg, zijn mega eigenwijs, volgen het plan voor de helft of bedenken zelf er iets bij. ECHT 🙈 (ik help ze ook niet meer gratis en het liefst laat ik ze nog het dubbele betalen 😆😆).

Afijn, je begrijpt het beeld een beetje. Één van mijn besties woont twee uur bij mij vandaan, heeft twee heerlijke kinderen en een leuke man waar ik goed mee kan opzichten. Ze hebben een heerlijk huis en een goede zolder vol met spullen, waar ik goed tussen kan slapen. Dus ik ben vaak een weekendje bij ze, lekker kletsen, hun huis opruimen en schoonmaken, en zo tussendoor fijn knuffelen met de kids. De jongste is nu 3 maanden, dus je begrijpt: zalig!

Nou dit weekend was het wel even anders. Beide kids wilden niet slapen, hadden krampjes. Waar die oudste last van had, geen idee, ja hij wordt drie. Nou ja, daar zou ik ook een drama van kunnen maken. Manlief moest zaterdag avondwerken. Ik voelde mij zondag ochtend dan ook helemaal doorgedraaid. Pfffffff. En toen begon het gejengel weer opnieuw.

Afijn, manlief heeft al jaren last van zijn darmen, het verloopt niet goed, pijn, krampen en kan uren op de wc zitten.

Je voelt hem al aankomen… Ik zit erbij en ik kijk ernaar. Hij weet dondersgoed wat voor werk ik doe en vraagt nooit aan mij wat hij zou kunnen doen (hij voelt natuurlijk de bui al hangen 😆) en ik laat het gaan.

Tot dit weekend 🙈 Vrijdag zei hij dan eindelijk: “Hé Janneke, die darmen hé!” 😂.

‘Ik wil je helpen, alleen als je het echt wilt en doet wat ik zeg, we beginnen met de voeding en dit is wat je niet mag eten’.

Hij ‘Wat? Ook geen banaan? Wat een onzin!’

Ik ‘Nou met dit ‘onzin-dieet’ verdien ik wel mijn geld en de praktijk loopt goed, dus tja, eet jij toch lekker je banaan’.

* Van banaan krijg je diarree of het verstopt…. Dus, tja.

Hahahah die kop van hem. Oke, op zaterdag had ik twee jankende kinderen om mij heen, een moeder die niks meer kon hebben en een man die zat te mokken dat die zo helemaal niks meer kon eten en dit was niet te doen.

Even een side note: ik weet mega veel van voeding, maar koken vind ik echt niet leuk om te doen. Je moet het even zo voor je zien: ik praat de hele dag over voeding en wat mensen wel en niet lekker vinden. Als ik dan eindelijk in de keuken sta heb ik er echt geen zin meer in. “Bij een loodgieter lekt de kraan ook”.

Oké… Ik was deze ellende dus een beetje zat, ik ga wel naar de winkel ‘Alleen’ (zo dat was echt heerlijk), en ik kook wel.

Let op! Vrouwlief is vegan, kids geen zout natuurlijk, ik heb geen galblaas, dus met geen vet koken en ik eet geen koolhydraten en manlief aan het darmdieet. Dit was een (z)ware uitdaging, dat wil je niet weten!!

Hoe zorg je ervoor dat er eten is, eiwitten en iedereen is blij!! Het is mij gelukt….(2 dagen zelfs).

Nee, ik ga geen kookboek schrijven of je nu recepten geven. 😢 Sorry… Zoals ik al zei, ik hou niet van koken, laat staan dat ik elke stap moet uitschrijven… Mijn talenten liggen ergens anders.

Zondag… Manlief, komt van de wc af en zegt: “Janneke kunnen je darmen zo snel reageren? Ik was én snel klaar én de ontlasting had gewoon een vaste vorm”. Uhmmm Ja, dat kan. En dit ga je niet geloven, wat hij daarna zei was: “Nou, ik ga zeker geen banaan meer eten”. 😂 🙏

Ondanks dat ik echt weet dat je spijsvertering zo snel kan reageren als we goed eten, blijf ik het magic vinden als het zo snel gaat. Natuurlijk vergt het even wat aanpassing in je routine en denkwerk. En hadden zij het dit weekend makkelijk, omdat ik er rond liep en ik alleen maar hoefde na te denken hoe ik iets gebakken en op smaak kreeg. (Hé maar als ik het kan kan jij het ook!!!)

Je begrijpt natuurlijk wel dat hij nu mijn (behandel)hulp wilt hebben en we hebben meteen een ontastingsonderzoek aangevraagd.

Heb jij nou zo iets van ‘WOAWWWW dit wil ik ook…!’

Dat kan natuurlijk… Als je wilt dat ik een weekend bij je kom koken, dan moet je wel echt flink in je buidel tasten 🙈😉

Maar heb je zoiets van ‘dat doe ik wel lekker zelf en ik heb ook geen zin meer in die ellendige pijn in mijn darmen’: ik wil gewoon heerlijk kunnen doen wat ik wil.

Of wil jij als ‘vrouw van’ hem ook wel wat minder uren op een dag kwijt zijn aan die wc?

Dan zou ik zeggen: boek even een gratis mini consult bij mij. Kijken we samen wat we eraan kunnen doen. En natuurlijk geef ik je al lekker wat tips waarmee je direct aan de slag kan gaan.

Voor nu… Heb hele mooie dagen.

Liefs,

Janneke

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en

ontvang wekelijkse mooie tips voor gezonde darmen & 10% korting op de online curuse!