Bij een te hoge of te lage pH-waarde kunnen je verteringsenzymen (deze helpen je eten te verteren tot kleine bruikbare stukjes) niet optimaal werken. Dan kan je darmflora zich niet goed ontplooien.

Bij een te hoge pH, dus boven de 6,8, is je ontlasting alkalisch, dat betekent dat het niet zuur genoeg is.

Dit kan betekenen:

• Gebrekkige Eiwit -of vetvertering
• Te veel van eiwitten of vet in voeding 
• Niet voldoende maagzuur om je eiwitten goed te kunnen te verteren 

Bij een te lage pH, dus onder de 5,8, is je ontlasting te zuur.

Dit kan betekenen:

• Dat je koolhydraten niet goed kan verteren 
• Eventueel een glutenallergie (dit moet verder onderzocht worden)
• Te veel rauw voedsel, slechte vertering groenten
• Schimmels of Parasieten 

De residente flora vormt een afweer barrière tegen lichaamsvreemde stoffen en zorgt ervoor dat je (darm)immuunsysteem zijn weerstand behoud. Dus dit is goed en moet daarom ook optimaal zijn

Zijn deze niet op orde en niet voldoende aanwezig, dan kan dit leiden tot snellere rottingsprocessen, het aantasten van je darmslijmvliezen, makkelijkere toegang voor ziekmakers en achteruitgang van je weerstand (je slijmvliezen vormen het afweersysteem in je darmen, dus als die kapot zijn word je ziek). 

• Bij grote hoeveelheid schadelijk voor darmen
• Komen binnen via voeding
• Zoals Salmonella, pseudomonas en schimmels

Rotting bacteriën 

• Overgroei moet worden tegengegaan
• Zijn ze te veel aanwezig dan moet er koolhydraat beperkt gegeten worden, het zijn namelijke grote ziekmakers 
• Ze kunnen je slijmvliezen heel erg gaan irriteren, wat weer je darm weerstand ondermijnt 
• Histamine intolerantie kan een rol gaan spelen (en dat wil je niet hebben) * De histaminetest zit bij het uitgebreiden ontlastingsonderzoek inbegrepen
• Het veroorzaakt ook dat je lever op alle fronten verhoogd belast wordt. 

• Leven op eiwitten
• Dierlijke eiwit beperking

• Leven op vetten
• Vet beperking 

 Diverse oorzaken: stress, hormonale disbalans, dysbiose, laag residente flora. Bv. anticonceptiepil is bevorderlijk voor aangroei van schimmels

Zij kunnen ook de slijmvliezen in je darmen aantasten.

Zijn ze met te veel aanwezig dan kunnen ze overgroei veroorzaken, wat de volgende klachten kan geven. 

• Vermoeidheid
• Winderig
• Buikpijn
• Flatulentie
• Opgeblazen buik
• Slijmvlies ontsteking
• Hoofdpijn
• Drang naar zoet
• Benauwde longen 

Wat moet je hieraan doen: LET OP! Niet zelf gaan aanmodderen, laat altijd onderzoek doen en vraag hulp van een goede darm therapeut.

Wat je moet doen is zorgen dat je gisten en of schimmels gaat doden en zorgen dat ze verdwijnen uit je darmen. Hiervoor zijn speciale behandelplannen, wat ongeveer tussen de 3 à  6 maanden duurt. 

Niet schrikken want vaak voel je je na 1 maand al beter. 

Eerst moeten we je lever, nieren en anderen belangrijke organen gaan ondersteunen, dan moeten we de ziekmakers dood maken en uit je darmen weg knuppelen, vervolgens gaan we je darmslijmvliezen weer gezond maken en daarna je goede bacteriën voeden en aanvullen.  

Dat zijn nogal wat stappen, maar geen zorgen, ik weet precies wat we moeten doen. Het enige wat jij hoeft te doen is: goed luisteren, goed en op de juiste tijdstippen de producten innemen die hiervoor nodig zijn en het allerbelangrijkste, op je voeding letten. Simpel toch.   

Disbalans in je darmflora. Dus of de bacteriën in jouw darmen wel of niet in harmonie met elkaar leven. 

Aan de ene kant ontstaat er schade door speciale enzymen die deze schadelijke micro-organismen kunnen afgeven en er ontstaat schade aan de darmflora en slijmvlieswand door de afvalstoffen die ze produceren, ook wel toxinen. 

Je lever en je darmwand hebben het meest te lijden van deze agressieve toxinen.

Klachten die deze virulente factoren kunnen veroorzaken zijn: moeheid, hoofdpijn en hormonale onbalans 

Hieronder beschrijf ik op welke virulente factoren er wordt getest en in het kort beschrijf ik wat ze kunnen veroorzaken. 

De virulente factoren zijn: katalyse, Heomolyse, Coagulase, urease en gelatinase

Betekenissen voor virulentie zijn:

1. Besmettende kracht
2. Giftigheid
3. Heftigheid
4. Het aanvalskrachtig zijn van micro-organismen
5. Venijn
6. Vermogen om schade aan te richten

Zoals het beschermde eiwit lysozyme (dit eiwit breekt slechte bacteriën af) en immuunglobuline (de afweer eiwitten). Dit betekent dat ziekmakende bacteriën hun gang kunnen gaan omdat je afweer het niet meer doet en de slechte bacteriën niet kapot worden gemaakt. 

Ze kunnen dus hun immuunbeschermende functie niet meer uitoefenen. Coagulase verlaagt daardoor je immuniteit (je afweer tegen ziekmakers) 

Klachten die je hiervan kan krijgen zijn: je kan je wattig voelen, je transpiratie geeft een scherpe geur, vermoeidheid, vermindering van prestaties, jeuk, hoofdpijn en hormonale onbalans.

Er kan dan sprake zijn van ontstekingen aan pezen, spieren en gewrichten

De markers zijn verschillende stofjes en ze laten zien of er een (beginnende) ontsteking is en de heftigheid daarvan. Een darmontsteking is zeker niet fijn, vaak leidt dit tot chronische darmziekten die vallen onder de naam IBD. Een ontsteking is eigenlijk een zwerende wond die in je darmen zit die de darmslijmvliezen aantast. Je moet het zien als een wond die maar niet dicht gaat. Hierdoor kunnen veel bacteriën hun gang gaan of in/op de wond gaan zitten. Dit geeft heel veel nare klachten en veel mensen kunnen hierdoor niet goed functioneren, denk daarbij aan veel pijn in de darmen, veel diarree, vermoeidheid etc. Veel voorkomende ziektes die onder IBD vallen zijn: Ziekte van Crohn en Colitis Ulcerosa. 

Colitis Ulcerosa: is een chronische ziekte van terugkerende ontstekingen aan de dikke darm. 

Ziekte van Crohn: is een chronische ziekte van terugkerende ontstekingen in het hele spijsverteringskanaal, dus van mond tot kont. 

Deze test zit erbij omdat dit zeer goed is om in een vroeg stadium een ontsteking te kunnen opsporen. Zodat we deze meteen kunnen aanpakken. 

Is deze te laag dan kan het wijzen op een infectiegevoeligheid van je darmslijmvliezen (je darm afweer).

Het is het beschermschild binnen je darmslijmvlies.

Medicatie tast je darmslijmvliezen aan waardoor er minder slijmvliezen aangemaakt kunnen worden. (LET OP! Heb je je medicatie nodig dan heb je die nodig, geen nood, je kan altijd je slijmvliezen ondersteunen) 

Zijn je slijmvliezen niet intact dan kunnen bacteriën en antigenen makkelijker binnendringen. 

Hoe werkt dit nou? Bij een voedselintolerantie reageert je lichaam eigenlijk een beetje geïrriteerd (zoals een vrouw kan zijn tijdens haar menstruatie, altijd is ze heel leuk en lief maar soms…). Zo is dat ook met een intolerantie. Als je bijvoorbeeld soms een tomaat eet dan kan je nergens last van hebben, maar ga je deze elke dag eten, dan kan je lichaam zeggen “Hé dit vind ik echt niet prettig! Hup eruit”. Dit kan buikklachten geven zoals buikpijn en diarree. Gek hé! Bij 1 x geen last, bij meerder keren wel. 

Je immuunsysteem kan op een bestanddeel reageren waarmee het in aanraking komt. Je lichaam maakt dan antistoffen aan en probeert dit (in zijn ogen) gevaarlijke stofje te vernietigen. Dit kan jou specifieke darmklachten geven, vaak direct na het eten van bepaalde voeding. 

Een allergie is echt dat je lichaam het niet meer verdraagt en er meteen ziek van wordt, intolerantie is dat het een beetje tolereert maar te vaak en in grote hoeveelheden absoluut niet. 

* Komt er uit het onderzoek uit dat je EPX verhoogt is, dan is verdere onderzoek nodig 

TOT HIER IS WAT ER IN HET BASIS ONDERZOEK WORDT ONDERZOCHT

Histamine wordt in het maagdarmkanaal vrijgezet bij allergische reacties veroorzaakt door voeding, verteringsproblemen, parasitaire infecties of de aanwezigheid van de darmbacterie Helicobacter pylori. Wanneer het enzym DAO (Diamineoxidase) niet voldoende aanwezig is , wordt histamine niet (voldoende) afgebroken en zal de hoeveelheid histamine en daarmee samengaande klachten toenemen.

Parasieten kunnen bij een verstoorde darmflora en verstoorde barrièreresistentie (je slijmvliezen) een sterk ziektebeeld ontwikkelen.

Parasieten kunnen bij een verstoorde darmflora en verstoorde barrièreresistentie (je slijmvliezen) een sterk ziektebeeld ontwikkelen.

Een lage waarde van tryptofaan geeft door een verstoorde aanmaak van serotonine en melatonine mogelijk klachten zoals prikkelbaarheid, chronische pijn, buikpijn, slapeloosheid en depressiviteit en ontstekingen.