80% van je ego is bang om gezond te worden

Wat als jij beter wordt, hoe is je leven dan? Je denkt rationeel vaak ‘ja maar ik wil mij helemaal niet ziek, ellendig of ongelukkig voelen’. En toch kunnen we ons zelf ziek houden!

Jij kan hier helemaal niks aan doen.

Hoe zit dat nou?

We hebben allemaal een ego, het oerbrein, het reptielenbrein. Deze wil ons de hele tijd beschermen en dat doet hij op volle toeren. Soms zelf zo erg dat het helemaal niet goed voor ons is.

Ons ego houdt namelijk van vertrouwd, van wat wij kennen, de zogenaamde comfortzone. Elke stap die we daar buiten zetten is eng, gevaarlijk en moeten we niet doen.

Zelfs in de liefde. Stel, jij wil graag weer verliefd zijn en je bent klaar voor een partner. Dan kom je die nieuwe liefde tegen. Top, zou je denken! Maar dan komt je oerbrein, oftewel je EGO even voorbij. Die zegt: ja maar dat is nieuw, die kennen we niet, er kan van alles gebeuren wat niet goed voor ons is. We kunnen gekwetst raken, en stel dat dat niet het geval is, gaan we dan samenwonen, oh mijn hemel. DOODENG. En hij kan gewoon de rem erop gooien. Omdat de situatie waarin jij nu zit goed en vertrouwd is en hierin weet jouw ego heel goed te gedijen. Hij weet waar hij aan toe is en zo wil hij het liefst alles houden.

Je oerbrein beschermt je

Ons beschermende oerbrein is al vanaf ons baby af aan actief, hij was degene die je als eerste beschermde, zodra jij iets nodig had of er was gevaar begon hij jou te beschermen. Dit deed hij door je te laten huilen zodat er (hopelijk) iemand kwam om je te helpen. Kwam er niemand dan moest je in de overlevingsstand en deed je er alles aan om te overleven. Nou, een heel positief verhaal zo ;).

Maar ik hoop dat dit wel duidelijk maakt wat jouw oerbrein voor je doet. Hij beschermt je, vanuit zijn idee als het ware. Dat is vaak ten goede van jou maar soms ook totaal niet.

Zo is het ook met beter/gezond worden. Jouw lichaam, mind en oerbrein zijn de status waarin jij nu zit gewend. Het is niet optimaal, maar we weten NU hoe het werkt, wat we moeten doen en dat is jouw vertrouwde routine. Hierin gedij jij nu.

Je moet bv. 5 keer in de ochtend naar de wc rennen en in de middag een dutje doen om zo de avond door te kunnen komen. Jouw oerbrein weet wat hij hiermee moet doen.

Maar stel nou dat jij goed gaat eten en je darmen fixt waardoor je meer energie krijgt. Wat ga je dan doen? Dat is nieuw en dat is dus eng en spannend voor je ego.

Zie het als een kind dat leert lopen. Je kan hem niet de hele tijd vast houden, hij moet het zelf gaan ontdekken en ondervinden. Ook al levert dat blauwe plekken op. Maar dat vind jij doodeng als ouder en roept de hele tijd: kijk uit, pas op etc. Waarbij je dan soms denkt was het nog maar een baby veilig bij mij in mijn armen. Terwijl je heel goed weet dat je kind echt zal moeten leren lopen.

Nou zo is je oerbrein ook, het is jouw eigen ingebouwde overbezorgde ouder ;).

Die zegt: WAT GAAN WE DOEN ALS WE ENERGIE HEBBEN???

Is het dan voor 1 dag of elke dag? Wat gaan we met die tijd doen? En weet je zeker dat je die energie wel aankan? Dadelijk ben je weer terug bij af of nog erger: heb je helemaal geen energie en moet je de hele dag slapen. Nee, blijf maar hier waar we het kennen zodat we weten wat we moeten doen.
En zo is het natuurlijk ook met je toilet gang, je oerbrein denkt dan; ‘Wacht even, jij wilt zeggen dat we dan nooit meer rekening hoeven te houden met waar een wc is? Kunnen we daar echt op vertrouwen? Ik geloof er niks van! Dadelijk denk jij dat je geen wc nodig hebt en sta je ergens in de bossen zonder wc, wat doe je dan?’

Enfin, ik denk dat het beeld duidelijk is. Verandering is spannend, eng en onzeker. Zelfs als dat een verandering ten goede van je gezondheid is, en die je bovendien ook heel hard wenst.

Ik merk het vaak met mijn klanten; dat het soms al een jaar geleden is dat ze een keer met mij hebben gesproken maar nooit de stap durfden te zetten.
Waarbij er allemaal redenen in hun hoofd kwamen waarom ze het niet moesten doen. Oftewel, hun oerbrein hield ze tegen.

Er komen verhalen op; heb ik echt wel zoveel last van mijn darmen? Kan ik dit wel? Ik heb er nu geen tijd voor? Oh, ik moet er zoveel voor doen! We kunnen het betalen maar ben ik dit wel waard? En wat als dit niet werkt, ik heb al zoveel gedaan?

Is het herkenbaar?

Ik ken het zelf ook hoor, ik laat ook vaak mijn oerbrein aan het woord. Maar ik kies ervoor om het te negeren wanneer ik weet dat verandering echt beter zal zijn. Anders brengt het mij nergens.
Ik heb lang genoeg naar hem geluisterd; mensen denken soms echt dat ik dingen heel makkelijk doe. NOPE! Ik kies er echter voor om het WEL te doen. Ik vind het bv. altijd weer doodeng en spannend als ik alleen op reis ga naar een nieuwe stad of land. Pas als ik een paar keer in dezelfde stad ben geweest, ja, dan ken ik het en vind ik het niet meer eng.

Ik kies er dus bewust voor om niet altijd naar mijn oerbrein te luisteren. Dus echt, geloof mij, ik vind het spannend en zoek het niet expres op. Maar ik doe het wel omdat ik anders de  deur echt niet uit kom, geen nieuwe dingen zie, niet op vakantie ga, geen nieuwe mensen ontmoet etc.

Wat kan je tegen je oerbrein zeggen? Als we niks doen blijven we hierin zitten, als we iets anders willen dan moeten we hiervoor stappen ondernemen. Hoe eng, vervelend of spannend dat wat we er voor moeten doen ook is. Als we het nooit proberen komen we er ook niet achter of het wel iets voor ons is, en of deze methode van Janneke wel werkt. En wanneer hebben we eigenlijk wel tijd? En nee, in het begin heb je nooit zin in veel groentes eten, maar het schijnt gezond te zijn.

En let op! Als jij last hebt van pathogenen in je darmen zoals parasieten, candida etc. Die trekken ook aan jouw motivatie, want als jij gezond gaat doen, dan maak je hen dood. Dus die doen er ook alles aan zodat jij niet de stap gaat zetten naar een goede gezondheid.

Ik ben benieuwd wat jouw oerbrein jou vertelt….

 

 

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en

ontvang wekelijkse mooie tips voor gezonde darmen & 10% korting op de online curuse!